Macbeth - Wiliam Shakespeare

"Yeni şerefler yeni urbalar gibi Macbeth'e üstüne oturmadılar henüz, giyildikçe otururlar."

"Ama tabiatına güvenim yok; fazla insan sütü emmişsin, en kestirme yoldan gidecek yürek yok sende. Yükselmek istemesine istiyordun; içinde hırs yok değil. Taş gibi de bir yüreğin olmalı yanında, o yok sende. Can attığın şeyi namusunla suya, sabuna dokunmadan elde etmek istiyorsun."

"Sebep yok onu öldürmem için, beni mahmuzlayan tek şey kendi yükselme hırsım."

"Gök amma de cimri bu gece, bütün kandillerini söndürmüş."

" Kalleş bir yüreği  kalleş bir yüz gizlesin, yalancı bir yüreğin içindekini."

"Ölümle hayat cenkleşiyordur şimdi canları senin mi benim mi diye." 

"Koca Poseidon'un bütün denizleri

  Yıkayabilir mi bu elleri? Yıkayamaz!

  Ellerim kana boyar denizleri,

  Kızıla çevirir sonsuz yeşil dalgaları"

"Kendimi bilmemek daha iyi, ne yaptığımı bilmektense."

"Ne olacak bayım: burnun kızarır, bol bol uyur, bol bol işersin. Erkekliğe gelince bayım onu hem azdırır, hem söndürür. Arzudan yanar hiç bir şey beceremezsin. Denebilir ki içkinin fazlası, softanın iki yüzlüsü gibi gelir erkekliğe. Bir yandan uyandırır, bir yandan uyutur, bir yandan kışkırtır, bir yandan dağıtır, bir yandan körükler, bir yandan sindirir, hem koşturur insanı hem zınk diye durdurur. Uzun sözün kısası bir kızdırır, bir sızdırır."

"Bundan bir saat önce ölüp gitseydim mutlu bir ömür sürmüş olurdum. Çünkü bundan sonra benim için herşey boş artık bu yalan dünyada." 

"Neniz var Kralım? Niçin yalnız kalıyorsunuz kara kara düşüncelerle baş başa. Ölenlerle niçin ölmez size verdikleri tasalar? Devası olmayan şeyleri unutmak gerek: Olan oldu."

"Oysa hep bilirsiniz nedir

 Ölümlülerin başını yiyen

 Kendine fazla güven."

“Çık elimden, korkunç leke çık diyorum sana! Bu bir... Bu iki... Tamam: Haydi şimdi. Cehennem ne karanlıkmış! Yazık, koca kralım benim. Yazıklar olsun! Bir asker korkar mı hiç? Ne diye korkuyorsun bilinmesinden? Kimin haddine bizden hesap sormak ? Bir ihtiyardan bu kadar kan akacağı kimin aklına gelirdi?”


Wiliam Shakespeare - Macbeth